ประวัติความเป็นมาของการปลอม

เมเปิ้ลมีประสบการณ์ยี่สิบปีในกระบวนการตีเหล็ก แต่ช่างตีเหล็กได้ฝึกฝนการตีเหล็กมาเป็นเวลาหลายพันปีแล้ว ในยุคสำริด ทองแดงและทองแดงเป็นโลหะหลอมที่พบมากที่สุด ต่อมาเมื่อมีการค้นพบความสามารถในการควบคุมอุณหภูมิและกระบวนการถลุงเหล็ก เหล็กจึงกลายเป็นโลหะหลอมหลัก ผลิตภัณฑ์แบบดั้งเดิม ได้แก่ เครื่องครัว ฮาร์ดแวร์ เครื่องมือช่าง และอาวุธมีด การปฏิวัติอุตสาหกรรมทำให้กระบวนการผลิตจำนวนมากมีประสิทธิภาพมากขึ้น ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา การตีขึ้นรูปก็มีการพัฒนาด้วยความก้าวหน้าในด้านอุปกรณ์ หุ่นยนต์ การควบคุมทางอิเล็กทรอนิกส์ และระบบอัตโนมัติ ขณะนี้การตีขึ้นรูปเป็นอุตสาหกรรมระดับโลกที่มีโรงงานตีขึ้นรูปที่ทันสมัยซึ่งผลิตชิ้นส่วนโลหะคุณภาพสูงในขนาด รูปร่าง วัสดุ และกระบวนการที่หลากหลาย วิธีการตีขึ้นรูป

มีวิธีการตีขึ้นรูปหลายวิธีที่มีความสามารถและคุณประโยชน์ที่แตกต่างกัน วิธีการตีขึ้นรูปที่ใช้กันทั่วไป ได้แก่ วิธีการตีขึ้นรูปแบบหล่นและการตีแบบม้วน

หยดการปลอม

Drop forging มาจากกระบวนการตอกค้อนลงบนโลหะเพื่อขึ้นรูปเป็นรูปทรงของแม่พิมพ์ แม่พิมพ์หมายถึงพื้นผิวที่สัมผัสกับโลหะ การตีขึ้นรูปมีสองประเภท ได้แก่ การตีขึ้นรูปแบบเปิดและแบบปิด โดยทั่วไปแม่พิมพ์จะมีรูปทรงแบน โดยบางชนิดมีพื้นผิวที่มีรูปทรงโดดเด่นสำหรับการใช้งานเฉพาะทาง

การตีขึ้นรูปแบบเปิด (การตีขึ้นรูปแบบสมิธ)

การตีแบบเปิดตายเรียกอีกอย่างว่าการตีแบบสมิธ ค้อนทุบและทำให้โลหะเสียรูปบนทั่งที่อยู่นิ่ง ในการตีขึ้นรูปประเภทนี้ โลหะจะไม่ถูกจำกัดอยู่ในแม่พิมพ์โดยสมบูรณ์ ปล่อยให้ไหลได้ ยกเว้นบริเวณที่สัมผัสกับแม่พิมพ์ เป็นความรับผิดชอบของผู้ปฏิบัติงานในการวางแนวและวางตำแหน่งโลหะเพื่อให้ได้รูปทรงสุดท้ายที่ต้องการ มีการใช้แม่พิมพ์แบบแบน โดยบางชนิดมีพื้นผิวที่มีรูปทรงพิเศษสำหรับการทำงานเฉพาะทาง การตีขึ้นรูปแบบเปิดเหมาะสำหรับชิ้นส่วนที่เรียบง่ายและมีขนาดใหญ่ รวมถึงส่วนประกอบโลหะที่สั่งทำพิเศษ

ข้อดีของการตีขึ้นรูปแบบเปิด:

·ต้านทานความเหนื่อยล้าและความแข็งแรงได้ดีขึ้น

·ลดโอกาสเกิดข้อผิดพลาดและ/หรือรู

·ปรับปรุงโครงสร้างจุลภาค

·การไหลของเมล็ดพืชอย่างต่อเนื่อง

·ขนาดเกรนที่ละเอียดกว่า

การตีขึ้นรูปแบบปิด (อิมเพรสชัน-ดาย)

การตีขึ้นรูปแบบปิดยังเป็นที่รู้จักกันในนามการตีขึ้นรูปด้วยแม่พิมพ์ โลหะจะถูกใส่ลงในแม่พิมพ์และติดไว้กับทั่งตีเหล็ก ค้อนหล่นลงบนโลหะ ทำให้เกิดการไหลและเติมโพรงแม่พิมพ์ ค้อนจะถูกกำหนดเวลาให้สัมผัสกับโลหะอย่างรวดเร็วติดต่อกันในระดับมิลลิวินาที โลหะส่วนเกินถูกผลักออกจากโพรงแม่พิมพ์ ทำให้เกิดประกายไฟ แฟลชจะเย็นลงเร็วกว่าวัสดุส่วนที่เหลือ ทำให้มีความแข็งแรงมากกว่าโลหะในแม่พิมพ์ หลังจากการปลอมแปลงแล้ว แฟลชจะถูกลบออก

เพื่อให้โลหะไปถึงขั้นตอนสุดท้าย มันจะถูกเคลื่อนผ่านโพรงต่างๆ ในแม่พิมพ์:

1. การพิมพ์แบบขอบ (หรือที่เรียกว่าการฟูลเลอหรือการดัดงอ)

ความรู้สึกแรกที่ใช้ในการหล่อโลหะให้เป็นรูปทรงหยาบ

1.การปิดกั้นฟันผุ

โลหะถูกขึ้นรูปให้มีลักษณะคล้ายกับผลิตภัณฑ์ขั้นสุดท้ายมากขึ้น โลหะมีรูปทรงโค้งมนและส่วนโค้งมน

1.ช่องพิมพ์ครั้งสุดท้าย

ขั้นตอนสุดท้ายของการตกแต่งและลงรายละเอียดโลหะให้เป็นรูปทรงที่ต้องการ

ข้อดีของการตีขึ้นรูปแบบปิด:

·ผลิตชิ้นส่วนได้ถึง 25 ตัน

·ผลิตรูปทรงใกล้ตาข่ายซึ่งต้องการการตกแต่งเพียงเล็กน้อย

·ประหยัดสำหรับการผลิตหนัก

การตีแบบม้วน

การตีขึ้นรูปประกอบด้วยลูกกลิ้งแนวนอนทรงกระบอกหรือกึ่งทรงกระบอกสองอันที่ทำให้สต็อกแท่งกลมหรือแบนผิดรูป วิธีนี้ใช้เพื่อลดความหนาและเพิ่มความยาว แท่งให้ความร้อนนี้ถูกแทรกและส่งผ่านระหว่างสองม้วน—แต่ละม้วนมีร่องที่มีรูปร่างตั้งแต่หนึ่งร่องขึ้นไป—และจะถูกขึ้นรูปอย่างต่อเนื่องในขณะที่รีดผ่านเครื่องจักร กระบวนการนี้ดำเนินต่อไปจนกว่าจะได้รูปทรงและขนาดที่ต้องการ

ข้อดีของการปลอมม้วนอัตโนมัติ:

·สร้างขยะวัสดุเพียงเล็กน้อยหรือไม่มีเลย

·สร้างโครงสร้างเกรนที่ดีในโลหะ

·ลดพื้นที่หน้าตัดของโลหะ

·สร้างปลายเรียว